De dak renovatie

Direct bij de aankoop hebben wij vastgesteld dat de reparatie van het dak geen uitstel meer kon verdragen met de winter in aantocht. Tijdens onze afwezigheid heeft onze makelaar contact gezocht met een bevriende aannemer die wel tijd zou hebben om de "spoedklus" op zich te nemen.
Aan het eind van onze werkvakantie is hij persoonlijk komen kijken wat er zoal moest gaan gebeuren. Nadat wij teruggegaan waren naar Deventer ontvingen wij al snel een overzicht van te te maken kosten. Na enig overleg hebben wij een afspraak gemaakt en de kosten vastgesteld. De aannemer zou op maandag 26 oktober na onze aankomst in Kisdobsza gaan beginnen. Dat werd een dag later en de klus zou binnen 3 weken geklaard zijn.

Het begint er al op te lijken.

Dat betekende dat het werk niet klaar zou zijn als wij weer teruggegaan waren om onze werkzaamheden in Nederland te hervatten. Hiervoor was het weer onze makelaar die zorg zou dragen voor de goede beoordeling van de afgemaakte klus.
De 3 weken liepen door o.a. weersomstandigheden flink uit en het dak was op 16 november 2011 klaar.

Het eindresultaat mag er zijn.

Werkvakantie

Nadat wij mondeling met de verkopende partij de prijs overeengekomen waren moest alles natuurlijk ook officieel geregeld gaan worden.

Binnen 5 dagen was een afspraak met een advocaat gemaakt die ook gelijk de kadaster gegevens zou controlere. Na het ondertekenen op 6 augustus 2011 van alle paperassen kregen wij ook toestemming van de verkoper om het terrein al op te mogen ruimen.
Na de ondertekening van het koopcontract hadden wij een  ház(je) over.
Omdat wij eigenlijk nog helemaal niet voornemens waren om een nieuwe  ház te kopen, waren wij daar financieel ook niet op voorbereid. Een aanbetaling, zoals gebruikelijk, konden wij dan ook nog niet nakomen.

Onze Camper kwam daar goed bij van pas, want er was nog geen water of andere goed functionerende voorziening aanwezig.

Het onkruid stond op sommige plaatsen wel meer dan een meter hoog. Daarom maar een bosmaaier aangeschaft waar we ook struikgewas te lijf konden gaan.

Wat vooraf ging

We hebben al heel lang de wens om na ons werkzame leven te gaan genieten in een wat zonniger en droger klimaat dan Nederland.
Door de tv-uitzendingen van " Ik vertrek en Droomhuisgezocht"  en de verschillende blogs op internet te bekijken viel ons oog op Hongarije. Met name de provincie Baranya leek ons erg geschikt. Dus achter de computer en alle makelaars met hun bestanden maar eens geraadpleegd of er iets voor ons tussen zat. We kwamen er al snel achter dat we een boerderij of tanya zochten met een aardig stukje grond erbij. Op 26 juli vertrokken we met onze camper vol goede moed en met een map vol met te koop staande huizen om ons te oriënteren op een mogelijke toekomstige woonplaats met bijbehorend optrekje.

Daar wij aan het einde van onze trektocht uiteindelijk toch niets ideaals hadden gevonden, hebben wij contact gezocht met een makelaar in Sosvertike.
Deze kon ons eigenlijk niet direct iets passend aanbieden. Wel wist hij nog een object in Nagydobsza dat enigszins aan onze verlangens zou kunnen voldoen. Wij zijn per omgaande gaan kijken en aangekomen zagen wij direct al dat het aanbod het helemaal niet was. Door een voorbijganger werden wij er op geattendeerd dat er in het eerstvolgende dorp (Kisdobsza)

een gelijksoortige woning, in een veel betere staat te koop zou zijn. Hier zijn wij direct gaan kijken en onze eerste aanblik was "dit begint er aardig op te lijken"  Gelukkig was de sleutel niet ver te zoeken en na een rondgang door het pand wilde wij wel meer weten. Helaas de taal bleek het grootste obstakel. Met behulp van verschillende buurtgenoten en familieleden van de verkopende partij hebben wij met behulp van Duits en Engels duidelijk kunnen maken dat wij de hulp van een makelaar wilden hebben om de taalbarrière te overbruggen.
Met een telefoonnummer van de verkoper zijn wij teruggegaan maar Sosvertike. Hierna ging het snel. Een kwartier later waren wij de gelukkige bezitters van een oude boerderij met een tuintje van bijna een halve hectare.

Er moest nog wel het een en ander aan gebeuren.