We hebben ons laten verrassen.

De voorbereidingen voor de verhuizing in het voorjaar van 2014 zijn in onze huidige woonplaats Deventer in volle gang.

 

We moeten alles goed op een rijtje zien te krijgen en goed voorbereid zijn, om niets te vergeten als we definitief vertrekken. We willen straks niet geconfronteerd worden met de voorbeelden die ons in het Tv-programma "Ik vertrek" (voor ons vermoedelijk omstreeks 1/3/2014) regelmatig getoond worden.
Ons huis staat nu te koop en van crises op de woningmarkt hebben wij nog geen last. Nadat ons huis te koop werd aangeboden op internet en de paal in de tuin geplaatst was hadden we al binnen 1 week de 1e kijkers. Vierdagen later was het verkocht.
Tijdens ons laatste verblijf in Hongarije kregen we via de mail al een verzoek om uitstel van de definitieve koopdatum. De hypotheekbank wilde meer weten over de pensioenrechten van de kopers. Uiteindelijk moesten de kopers een beroep doen op de ontbindende voorwaarden, want ze bleken de gewenste hypotheek niet te kunnen krijgen, zo leek het binnen de gestelde termijn die op 26 september afliep.
Tot onze verbazing kregen wij op 2 oktober de melding dat ons huis toch verkocht was. Een vertraagde offerte bleek hieraan ten grondslag te liggen.
Hiep-er-de-piep Hoera!

Verhuizing.
Offertes zijn inmiddels aangevraagd bij verschillende verhuizers en deze zijn direct na onze terugkeer verzocht in de 1e week van oktober om het volume van onze inboedel te meten en een offerte te leveren.
We hebben uiteindelijk toch maar besloten om gebruik te maken van een erkent verhuisbedrijf omdat we graag onze geliefde piano met zekerheid zonder beschadiging verplaatst willen hebben.

Op 5 september 2013 was het weer zover voor ons laatste bezoek aan Hongarije. In de middag zijn we vertrokken naar ons toekomstige stekkie in Kisdobsza, om te kijken hoe de renovatie van ons "paleisje" er momenteel bijstaat en hoe ons "landgoed' er bij ligt.

Alles bleek  redelijk volgens planning te zijn verlopen.
Het gras op ons "landgoed" is gedurende onze afwezigheid goed kort gehouden. Dus met maaien en hooien hoefde we dit keer niet aan te vangen. We hadden immers genoeg andere zaken te regelen om de renovatie in 2014 binnen in het woonhuis te kunnen afronden.
Het was de bedoeling dat het toilet en de badkamer bij ons bezoek in september gebruiksklaar zouden zijn en een nieuwe oprit over de sloot. Het was bijna allemaal geheel afgerond. Alleen de aansluiting op het riool en een nieuwe aansluiting op de waterleiding ontbraken nog. Maar dat was binnen enkele dagen gerealiseerd, maar dat had wel gevolgen toen het ging regenen. Hieronder meer daar over.
We hebben wel goede sanitaire mogelijkheden in onze camper maar dit kan niet tegen het comfort van een echte douche met wc op.
Ook waren we blij gemaakt met de melding dat mogelijk het schilderwerk binnen afgerond zou zijn. Jammer maar daar was men nog niet aan begonnen.

We kwamen nog bij het laatste daglicht aan en konden de nieuwe brug direct aanschouwen.

 

Dat een betonnen brug in Hongarije niet voldoende is bleek na een regenbui. Het pad langs het huis was veranderd in een grote modderpoel, omdat de uitloop van de regenpijp hier het regenwater van het dak op loost.
Een nieuwe modderpoel was ontstaan waar we vervolgens met onze camper in vast kwamen te zitten. Gelukkig stond een auto van de aannemer nog langs de weg en die heeft ons uit de benarde positie bevrijd.
We hadden namelijk ingepland dat we op zoek zouden gaan naar keukenapparaten en we moesten hoe dan ook van ons terrein af. Bij terugkeer in de avond hebben we noodgedwongen de camper maar half op de brug langs de straat gezet en daar overnacht.
Omdat we nog niet weten hoe we het terrein berijdbaar gaan maken hebben we maar een greep gedaan uit de voor hergebruik bewaarde geschikte stenen.

Dit moest voorlopig voldoende zijn.

Na onze aankomst waren we zo benieuwd naar het resultaat van de badkamer en de wc dat we in het donker met een zaklantaren toch maar snel even zijn gaan kijken.
Verbazing alom. Het bleek dat de trap en het gangetje naar de badkamer en de wc al volledig betegeld waren. Het zag er weliswaar mooi en netjes uit maar dat hadden we helemaal niet afgesproken.

Ook de kamer die we voor het wassen en drogen bestemd hadden bleek een betegelde vloer te hebben.
We hadden in mei al een wastafel en fonteintje met kranen voor de badkamer en wc uitgezocht. In de badkamer troffen we deze verrassingstafel aan. De uitgezochte wastafel bleek niet te passen. Wat gek toch!

 

Uit de toelichting van de aannemer bleek dat dit gebruikelijk is in de nieuwbouw en dat dit altijd zo wordt gedaan in Hongarije (magyaru).

Omdat Antoinette het toch wel mooi vond hebben we het zo gelaten en een andere bijpassend wasbekken gevonden wat er in gemonteerd gaat worden.
Dat het in Hongarije er in de bouw anders aan toe gaat dan in Nederland hebben we al eerder aangekaart. Het blijft wel voor verrassingen zorgen.
Zo ook de douche. Een klein muurtje en een drempel voor het spetteren.
Na gebruik bleek het spetteren nogal veel te zijn en hebben we de aannemer duidelijk gemaakt dat het anders moet. Hij gaat de drempel nu in het verlengde van het muurtje leggen. We zijn benieuwd.

Op de foto is in de rechter onderhoek nog net een stukje van de drempel zichtbaar.

En dan het toilet.
Ook hier bijzondere verrichtingen. Men heeft het kozijn verkeerd geplaatst met de deur aan de binnenkant. Hoe je deze dicht moet doen als je binnen staat is maar een vraag gebleven. Wel was duidelijk dat de loodgieter het fonteintje niet kon ophangen. Dus het kozijn is gedraaid en de draaiing van de deur gewijzigd.

Verderop in het huis waren de werkzaamheden in het zelfde trage tempo verder gegaan. De cv-ketel is inmiddels geïnstalleerd en een trapje bij de deur van de was- en droogkamer gemaakt.

Het begint nu op een echte stookruimte te lijken. Helaas heeft de aannemer ook hier vergeten om de timmerman opdracht te geven tot het maken van een nieuw raam in de achtergevel en een nieuwe deur naar buiten.
Dat de timmerman niet stil heeft gezeten blijkt uit de garagedeur die wel een blikvanger is geworden.

Als straks de deur naar de stookruimte er naast en de deur naar de kelder daar weer naast ook zijn vervangen zal het wel weer meevallen met het opvallen.
Dat het personeel van bouwbedrijven slordig zijn weten we al vanuit Nederland maar er een zooitje van maken zoals we dat aantroffen bij de door ons persoonlijk gemaakte puinhoop dat hadden we niet verwacht.

Maar goed dat ze ook weten hoe het opgeruimd moet worden. Er waren 4 containers nodig om dit te bereiken.

Het restje gaat met de eerstvolgende en hopelijk de laatste container mee. Elders op ons terrein heeft de vorige eigenaar ook nog een voorraad puin gedeponeerd. Die kregen we er gratis bij. Maar straks is het allemaal spic-en-span.

Omdat we bij de toegangsdeur een terras willen gaan aanleggen heeft Antoinette in mei de daar al groeiende druivenstruik een eerste drastische snoeibeurt gegeven. De stuiken moeten wel heel sterk zijn als je ziet wat er nu toch aan druiven aan hangen. Drie grote emmers met vruchten.

Omdat de struiken zo sterk lijken te zijn willen we proberen om er 2 te verplaatsen. Boven de grond zijn deze inmiddels nog verder teruggesnoeid, het snoeien van de wortels vind wel bij het verplaatsen plaats.

Met dat we bij aankomst het terrein oprijden worden we verwelkomt door de plaatselijke kattenfamilie die blijkbaar niet vergeten is dat er voer uit die grote witte auto kan komen. Een heel miauwkoor krijgen we te horen. We hadden er al op gerekend en we hebben maar gelijk een blik open getrokken. Ons vermoedde dat er jongen poesjes zouden zijn werd bewaarheid.

 

Na het eten moet er natuurlijk gewassen worden.

Het zijn er inmiddels 6. Twee grote met 4 jongen. en het vermoedde is dat één van de grote alweer zwanger is. De jongen daarvan zullen de  komende winter waarschijnlijk al niet overleven. We zijn benieuw hoeveel er volgend jaar nog zullen zijn als we verhuisd zullen zijn.
We hebben ons in moeten houden. Er was namelijk een kleintje bij dat wilde niets liever dan op schoot zitten en kroelen. Helaas voor het beestje. Als ze zo in vrijheid zijn opgegroeid zal het moeilijk zijn om zindelijk is huis te zijn of in de beperkte ruimte van een camper te verblijven.

De dag na aankomst werd de elektrische installatie verder geïnstalleerd. Nu werd duidelijk wat er in de reeds geplaatste installatiedozen gemonteerd werd. Het zag er allemaal mooi uit. Er werden zelfs tijdelijke fittingen met lamp opgehangen.
Ook hier enige verbazende constateringen. Er bleken dubbele stopcontacten te zijn gemonteerd op een afstand van 1 meter van elkaar en in een andere kamer bleken de gewenste aansluitingen geheel te ontbreken. Gelukkig had Rob voor ons zelf een tekening gemaakt met daarop duidelijk de gewenste stopcontacten en schakelaars of andere aansluitingen.
De installateur reageerde fel en gaf als antwoord dat hij zelfs meer had gedaan dan noodzakelijk. Ja dat was wel gebleken zoals hierboven beschreven. Voor de verlichting bij de voordeur moeten we eerst het huis in en dan naar de logeerkamer om de buiten verlichting aan of uit te kunnen doen. Dat is erg handig als we straks een keer wat later thuiskomen en het is donker.
Het zou allemaal in orde komen kregen we te horen.
We zullen zien en wachten af. Tot op heden is dat ook zo gebleken.
Wat er afgewerkt is, is ook mooi en daar gaat het om. Het zal de Hongaarse methode wel zijn.

Ons rest nu nog in onze huidige woning te gaan opruimen en inpakken.
Eind november moeten we het huis opleveren aan de kopers en dan zullen wij  tijdelijk in een gemeubileerd huisje verblijven tot eind februari 2014 om dan definitief uit Nederland te vertrekken.