De overstap

De vele volgers/lezers zullen wel gedacht hebben waar blijft het vervolgverhaal.
Inmiddels wonen wij ruim 2 jaar in ons "paleisje met landgoed".
Na de verhuizing vanuit Nederland hadden we hier nog een hele klus te klaren.
Daar zijn we met plezier aan begonnen en de resultaten liegen er niet om. De grote verbouwing is afgerond en een groot deel van de tuin omheind.
We waren net met het verbeteren van onze oprit begonnen toen wij besefte dat wij ons leven hier beangstigend bleek te zijn.
Met het ouder worden komen ook de gezondheidsproblemen en daar hebben wij er inmiddels een aantal van op naam staan.
Een simpele operatie confronteerde ons met de werkelijkheid en die was HEEEEL hard.
De medici hebben wel veel geleerd, maar op het gebied van bijscholing schort het op velerlei gebied.
Gebleken is dat men wel kennis heeft van allerlei ziektebeelden, maar hoe te behandelen schort er maar al te vaak aan. Ook de benodigde medicijnen blijken hier niet verkrijgbaar.
Dit heeft ons doen besluiten om Hongarije te verlaten.
Een lastig en pijnlijke beslissing.
Onze droom om hier rustig oud te worden is in duigen gevallen.
Inmiddels hebben wij al heel wat voorbereidingen getroffen voor ons vertrek.
Op de 1e vraag: "Waar gaan we naar toe?", hebben we inmiddels een antwoord.
Onze keuze is op Frankrijk gevallen en daar hebben wij na een winter lang zoeken op het internet en een paar rondreizen een nieuwe fijne plek gevonden. (De Creuse is reuze.)
Ook hebben wij nieuwe enthousiaste bewoners gevonden voor wat wij on-af achterlaten.
De voorbereidingen voor de verhuizing zijn in volle gang.

EINDE

Teleurstelling

Eindelijk verder. Dat hadden wij gedacht.
László die ons met de verbouwing tegen een redelijke vergoeding geholpen heeft, heeft het nu volledig af laten weten.
Hij is niet verder gekomen dan het het herstellen van het stuckwerk in het huis.
De Lukács Renova Kft. H-7964 Csányoszró, Petőfi Sándor utca 40 blijkt mogelijk door persoonlijke problemen  dusdanig klem komen te zitten dat hij niets meer van zich laat horen.
De telefoon wordt niet meer opgenomen en op de e-mails wordt niet meer gereageerd.
Kortom: onbetrouwbaar (megbízhatatlan)  geworden. Als je als lezer details wilt weten laat het dan maar weten.
Wij zitten met de gebakken peren in de vorm van een dak boven het terras dat niet af is met een ontbrekende dakgoot en een terrasvloer waar we de ontbrekende stenen niet van kunnen vinden. Een halve afgemaakte opbouw. De overige klachten gaan we maar niet opsommen.
Hij heeft ons inmiddels een jaar lang met verschillende smoesjes aan het lijntje gehouden en dat zijn we nu meer dan zat.
Het begrip voor zijn situatie is op.
Voor de lezers die hem dachten te kunnen gebruiken,
Eén advies: http://www.lukacsrenova.hu
Niet gebruiken om teleurstelling te voorkomen. op zijn website staat vermeld dat er garantie is op al zijn werk, maar gebleken is dat dat alleen van toepassing is tot er afgerekend is.
Het zoeken naar een vervanger wil vooralsnog niet vlotten.

Wij zijn inmiddels met hulp van een Hongaarse buurman begonnen aan het plaatsen van een hekwerk om, wat wij de cultuurtuin noemen.

Dit gedeelte is inmiddels helemaal klaar

Het achterste deel wordt min of meer een wilde tuin.

Tussen de zwarte palen komt een afsluitbaar hek.

Ook wij weten nu hoe hard de Hongaarse bodem kan zijn. Ja, als beton. Vele emmers water zijn nodig om de leem te verzachten en de gewenste diepte te verkrijgen voor de betonpalen. De werkzaamheden verlopen dus alles behalve snel.

De regen die inmiddels ook gevallen is, is een goede bijdrage en scheelt ons het dragen van nog meer emmers water.

Toen wij het huis kochten stonden er verschillende hele grote buxussen. Na wat snoei correcties leek het er op dat wij er nog langer plezier van konden hebben. Maar helaas de Buxusmot had de oude stuiken ook ontdekt en voor wij het merkte was het grote kwaad al geschied. Er was nog maar één oplossing: Afzagen en verbranden, met als gevolg een flinke kaalslag.

Eindelijk verder of toch nog niet.

Stilte.
Gebeurde er dan niets? Jawel, maar niet zoals wij gewenst hebben, daarbij kost het ook enige moeite om tussen alle bezigheden en gebeurtenissen door ruimte te maken voor dit relaas.
Op 5 januari 2015 zou László komen en wij gingen er van uit dat er dan eindelijk gestart zou worden met de bouw van ons terras.
De betonvloer lag er inmiddels al 4 maanden. Drukte van de hoeveelheid werk zou de reden geweest zijn.
Tot onze verbazing begon László van alles te meten en vertrok weer. Wij hadden het vermoeden dat hij bepaalde maten extra precies kwam nameten en dat de opbouw spoedig zou aanvangen. Niets daarvan was de waarheid.
De draagbalken bleken nog gemaakt te moeten worden en wij konden weer wachten tot 25 januari. Toen begon de opbouw pas echt. Het geheel verliep vlot tot dat het dak erop moest.
Wij kregen te horen dat de draagbalken te ligt waren en dat er een pilaar midden op het terras zou moeten komen die de 2 lange balken van het dak kon ondersteunen.
Een kater voor ons omdat dat niet in onze planning zat.
Maar uiteindelijk konden wij ons wel vinden als er dan rond de pilaar gelijk een grote ronde tafel van 130 cm gemaakt zou worden, Maar dan niet op onze kosten. En vervolgens kwam het werk weer stil te liggen want de aanpassing moest eerst nog gemaakt worden en dat gaat hier niet zo snel.
Toen de onderbouw werd gebracht kwam ook gelijk het tafelblad mee. Het zag er prachtig uit. Er zouden dikke houten steunen aan de paal geschroefd worden waar het blad dan op kwam te liggen. Ook deze zagen er degelijk en mooi uit.
Eind februari lag het dak er op en kon de timmerman niet verder omdat de bovenste decoropbouw nog niet klaar was. Het begint al aardig te lijken op wat wij voor ogen hadden.

Sindsdien is er niets meer gebeurd. De dakgoot ontbreekt nog en de aansluiting op de hemelwater afvoer moet ook nog aangesloten worden.
Inmiddels waren wij er achter gekomen dat de diameter van de tafel geen 130 maar 120 cm was.
Het wachten is nu op het moment dat de timmerman tijd en ruimte heeft om het laatste deel af te ronden.

László zou in november 2014 een reparatie aan het binnenstuckwerk komen verrichten.
Inmiddels hebben wij een aantal mailtjes verzonden en krijgen bijna geen reactie.
In één ervan hadden wij gevraagd naar het middel dat gebruikt was om al het eiken mee te beschermen.
De volgende morgen stond er een blik met inhoud op de terras tafel die volledig antwoord gaf op onze vraag.
Zelf de kwast maar gepakt en de inhoud uitgesmeerd.
Inmiddels is het juni 2015 en na diverse geplande afspraken is op 3 juni een begin gemaakt met herstel van het stuckwerk door de plekken open te hakken en vervolgens gebeurde er weer niets. Na boos geworden te zijn en 3 niet nagekomen afspraken is vandaag 16 juni de voortgang van de muurreparatie opgepakt. Het werk zou morgen afgerond worden met schilderwerk. Dat werd uit eindelijk 17 juni want men had de verkeerde kleur laten maken.
Tussendoor werd er ook met de bestrating van het terras begonnen, waar vervolgen ook weer mee gestopt is. Wat blijkt: Er zijn te weinig stenen voor het hele terras en veel erger, Ze zijn voorlopig even niet te verkrijgen. Dus er moet gezocht gaan worden en dat kan weer even gaan duren. Tussen door is de achtergevel van het huis van onze buurvrouw ook mooi wit gemaakt op ons verzoek en dat is nu ook weer om aan te zien.

Wij zelf hebben intussen ook niet stil gezeten en we hebben nu het nieuwe hekwerk voor het huis geplaatst. Het resultaat mag er zijn, wij zijn er tevreden mee.

 Ook hebben we met de hulp van een Hongaarse buurman half mei een tractor met schuiver aan het werk weten te krijgen en nu is het achter gedeelte van ons "Landgoed" weer toonbaar.

De eerste aanplant heeft wortel geschoten en omdat het de dagen na het egaliseren een paar dagen zou gaan regenen en hebben wij daar een 10 kilo graszaad uit gestrooid.
Dankzij die regen zijn alle kale plekken weer redelijk groen geworden.

Ook hebben wij inmiddels kennis kunnen maken met onze bruine buurdames, die kwamen onverwacht bij ons langs lopen.

 

Het is inmiddels juli en er is geen verdere voortgang te melden.

Wij wachten (on)geduldig af wanneer de werkzaamheden afgerond gaan worden.

Buxi, een kater om nooit te vergeten.

Sinds 30-11-2002 hebben wij kunnen genieten van de aanwezigheid van Buxi, een volwassen gecastreerde kater uit het asiel.
De juiste leeftijd hebben we nooit geweten. Hij was bij het asiel gebracht met een gebroken onderkaak, mogelijk van een aanrijding. Hij was versiert met een knoopje van een overhemd onder de kin om de breuk  te herstellen.
In het asiel viel hij bij binnenkomst gelijk op, door niet van onze zijde te wijken en het geven van kopjes.
Van ons besluit om hem te kiezen hebben we dan ook geen moment spijt gehad.
Hij wende heel snel en met kinderen had hij ook geen enkele moeite. Ze konden alles met hem doen als het maar geen pijn deed of te veel lawaai maakte.

Hij had nog meer verrassingen voor ons in petto.
Behalve een echte kroelpoes, bleek hij ook van wandelen te houden en ging dus mee met de hond uitlaten. Een gezelschapsdier van de bovenste plank en zo kreeg hij dan ook de bijnaam "er-bij-poes".
Hij zat bij ons aan tafel en at soms op zijn manier met ons mee.

Een hapje mee eten.

Tv-kijken dar had hij ook geen moeite mee, Heerlijk op schoot liggen en spinnen en soms met ons mee snoepen van een stukje worst of kaas.
Communiceren kon hij ook goed. Als we weggeweest waren kwam hij bij onze thuiskomst even hallo zeggen en als hij zin in melk had wist hij dat ook heel goed duidelijk te maken.
Naarmate de jaren verstreken kwamen ook de ouderdomsverschijnselen zoals: diabetes en heup problemen.
Omdat onze oppas tijdens de onze vakanties de tweemaal dagelijkse insuline injectie niet durfde te geven hebben we hem ook me op vakantie genomen.

Uit eindelijk is hij slecht één jaar met ons op reis geweest, omdat wij de daaropvolgende jaren onze vakantie doorbrachten bij ons huidige paleisje en werd het reizen voor hem beperkt tot de rit van NL. naar HU. en terug.
Tijdens de verbouwing heeft hij ons regelmatig geholpen bij het controleren van de voortgang van de verbouwing.

Gelukkig had hij geleerd om aan een lijntje uitgelaten te worden en dus kon hij op ons stekkie aan een looplijn loslopen bij het huis.

Lekker wandelen met het vrouwtje.

In december 2013 ging het een stuk minder goed met hem. De heupklachten werden erger en we waren er op voorbereid dat hij de verhuizing in februari van dit jaar niet zou halen.
Maar je moet een er-bij-poes zijn om dat niet te laten gebeuren en hij ging mee.
Ook hier wende hij snel en hij pakte zijn ervaringen met wandelen weer op en maakte dagelijks een paar flinke wandelingen met Antoinette van een halfuur of meer. In het begin aangelijnd en later volgen in eigen tempo. Hij had zoveel plezier in dat wandelen dat hij er zelfs om vroeg.

Hij had volgens de geschatte leeftijd berekening er inmiddels minimaal 12 jaar opzitten.
Dus flink sjouwen over ons landgoed en de achterliggende onverharde weg waren grote inspanningen geworden voor een kat van zijn leeftijd. Daarna een hapje en flink bijslapen ter voorbereiding van de volgende middagwandeling.
Een week geleden ging het plot mis.
Hij ging lopen zoeken langs de muren in huis en was min of meer de weg kwijt. Een paar dagen geleden herhaalde zich dit tafereel en hij kwam ergens klem te zitten en wist niet meer dat hij ook achteruit kon lopen. Mogelijk werd hij dement.
Gelukkig wist hij nog wel hoe hij onze hulp moest krijgen door te mauwen. Sindsdien was hij lusteloos en lag hij regelmatig ergens op de vloer waar hij normaliter nooit ging liggen.
Zaterdagavond ging het helemaal mis. Hij kreeg een epilepsie aanval voor onze voeten die zich vervolgens nog twee maal; herhaalde. Uitgeput bleef hij aan onze voeten op de grond liggen.
In de nacht van vrijdag op zaterdag waren wij door zijn luidkeels miauwen wakker geworden en bleek dat hij de controle over zijn lichaam kwijt was. Dit herhaalde zich zaterdag nacht en wij besloten op zondag een dierenarts er bij te halen.
Toen die arriveerde bleek onze geliefde Buxi al in coma en heeft een injectie hem van verder leiden verlost.
Het toeval is dat het vandaag 30-11-2014 is.
Wij hebben op de  dag af twaalf jaar van zijn aanwezigheid kunnen genieten.
Nu is hij is niet meer.

O, o wat zullen wij je gezelschap missen.

Houtstoken in de cv

Dit jaar gaan wij ook onze 1e winter in Hongarije tegemoet. En om de hout-cv brandend te kunnen houden hebben wij ons verdiept in het noodzakelijke brandhout.
Vers brandhout blijkt zeer slecht geschikt om in de cv (of andere houtkachel) te verbranden. het zit nog vol met levensvocht van de boom, met als gevolg dat het slecht brand, veel roet en weinig warmte geeft. Het moet namelijk eerst een paar jaar drogen om geschikt te zijn als brandhout.
Dus wij hadden een probleem om op te lossen:
Hoe komen we aan droog brandhout.
Omdat het in begin maart van dit jaar nog niet warm genoeg was om het zonder verwarming te doen heeft Con (onze makelaar) er voor gezorgd dat we een vracht afvalhout van een meubelmakerij konden kopen. Het werd binnen enkele dagen bij ons in de "tuin" voor de deur afgeleverd. Allemaal eiken- en heel wat beukenhout.
Nu wij eerst hout moeten gaan drogen is dit hout een goede tussen oplossing, Dus het adres achterhaalt en er op af, met ons zeer gebrekkige Hongaars.
Het terrein was afgesloten met een slagboom en een portier vroeg ons wat we wilden. Verder dan de woorden "fa" (hout) en "butor" (meubel) kwamen we niet, maar gelukkig was de portier slim genoeg om de link met brandhout (tüzifa ) te benoemen en ons door te laten het terrein op.
Na wat zoeken op het terrein vonden wij het gezochte bedrijf.
Gelukkig sprak de eigenaar een beetje Duits wat de communicatie vergemakkelijkte.
Levering 2000 kg over een week en nog eens 2000 kg na overleg.
Hier ligt het inmiddels, makkelijk bij de hand, naast de hout cv
Leuke bijkomstigheid van deze partij hout: We hebben er 2 maal warmte van. Eerst tijdens het naar binnen werken en daarna via de radiator.

Een stapel van 2 rijen dik, 5 meter lang  en 2 meter hoog

Bij de partij droog hout zaten ook zeer grote blokken die met geen mogelijkheid door het deurtje van de ketel te krijgen zijn.

 Dit is nog maar 1/3 van het totaal aan blokken.

Omdat we straks ook hout moeten kloven om het te drogen, hebben we maar een houtkloofmachine aangeschaft.

Met dit apparaat zijn de harde eiken blokken net lucifer houtjes. Ze kunnen de kracht van 8 ton niet weerstaan en vallen zo uit elkaar.
En terwijl wij de voorraad in de avond opstookten, ontstond er genoeg ruimte op de nieuwe kachelhoutjes een plaatsje te geven.

Achter de cv licht nog een stapel.

Van bouwval naar bungalow met overdekt terras

Tussen ons "paleis" en het perceel van onze buurvrouw staat een oude varkensstal.



Zo troffen wij het aan.

Bij de registratie van onze aankoop kregen we van de burgemeester te horen dat wij aan het dorpsgezicht niet zomaar veranderingen mochten aanbrengen.
Dit gold ook voor de bijgebouwen,
In dit geval ook onze oude stallen.
Het gebouwtje is namelijk ook vanaf de weg zichtbaar.












Maar helaas de voorgevel is er tegen aangezet en niet goed gefundeerd met als gevolg dat de hele gevel verzakt is en op meerdere plaatsen gescheurd.
Enkele dakspanten waren al gebroken nadat een leger houtwormen er zich te goed aan hadden gedaan. Met een tijdelijke stut op de zolder hebben weten te voorkomen dat het dak zou instorten.

Met hier en daar een polsdik scheurtje

Op zich vonden wij het wel een leuk bouwwerk en een toekomstige bestemming als kippenhok zagen wij ook nog wel zitten, dus een offerte gevraagd voor de renovatie en herstel. Er moet namelijk meer gebeuren dan alleen een nieuwe gevel. Een paar dakspanten zijn door houtworm en lekkage zodanig aangetast dat ook hier vervanging noodzakelijk zal zijn.

De opstal net voor de renovatie. De plek waar de buiten wc stond is nog zichtbaar.

Nadat wij akkoord gegaan waren met het kostenplaatje had de aannemer er weinig moeite mee om de muur te verwijderen. Het metselwerk bleek door zijn eigen gewicht overeind te blijven.
De stenen bleken met kalkzand gemetseld te zijn en zijn dus bijna allemaal, na schoongemaakt te zijn, beschikbaar voor hergebruik.

Schoon vers grondwater bij de hand

Een kleine wijziging gaan we er wel in aanbrengen, omdat wij er een andere bestemming dan voor varkens aan gaan geven. Van de vier deurtjes blijven er maar twee over, Maar het blijft van de weg gezien, wel op het oude gebouw lijken.

Op de dag dat ze met het opnieuw leggen van de dakpannen zouden beginnen hadden wij net in het weekend er voor de garage gereed gemaakt voor onze nieuw aanwinst. Een helemaal Hongaarse Suzuki. Ze worden namelijk helemaal in Hongarije gebouwd.
Tijdens het weekend waren we namelijk tot de vervelende ontdekking gekomen dat de auto niet in de garage kan, omdat de auto te breed of de doorgang te smal is.
Eigen schuld dikke bult.
Wij hadden eigenlijk helemaal niet stil gestaan bij de vraag of de deuropening wel groot genoeg zou zijn voor een auto.
Waarschijnlijk heeft er nog nooit een auto in gestaan of het moet een Trabant of kleine Fiat geweest zijn.
Binnenin (5 x 6 m) is er bijna ruimte voor twee auto's, maar door de  deur met 2 centimeter ruimte is het echt niet makkelijk om er dagelijks in en uit te rijden.
Na bekomen te zijn van de teleurstelling waren wij het er snel over eens dat de doorgang verbouwen geen optie zou zijn.
Omdat er naast de stallen ook nog een open ruimte was waar we nog geen bestemming voor hadden besloten we te onderzoeken of daar een mogelijk stalling voor de Suzuki te realiseren zou zijn.
Wat bleek:
Alleen het dak moest daarvoor aangepast worden.
Het besluit was daarna snel genomen.

En dan is de bouwval gereed voor bewoning van onze huidige en toekomstige huisdieren met een overdekt terras.
De zwerfkatten krijgen er een eigen kamer met raam en het terras kan onderdak bieden aan onze auto.

De stallen zijn nu weer toonbaar.
Leuk toch hé!

Gratis Kamperen in Hongarije tijdens de verbouwing

Een paar weken terug kregen wij een mailtje uit Nederland met de vraag of wij bezoek konden ontvangen.
Indien oké, dan wilde men graag een paar dagen blijven.
En zo veranderde ons landgoed plotsklaps in een camping met gratis standplaats, water en elektriciteit.

Camping "Plek zat". 

De gasten hadden het goed naar hun zin en wij ook. Nu maar hopen dat ze niet te veel reclame gaan maken, want dan kon het weleens druk gaan worden in het hoogseizoen.

Gevelrenovatie woonhuis afgerond

Het leek een eenvoudige klus die binnen afzienbare tijd geklaard zou zijn met een klein proefstukje, maar het pakte anders uit.
Weken zijn een 5-tal mensen bezig geweest met stucwerk vervangen, schilderen en steenstrips zagen en plakken.
Tussen door ook nog een paar regenpijpen ondergronds het regenwater laten afvoeren, de waterput gerenoveerd en de vloer voor ons toekomstige terras gemaakt.

Wij hadden voorgesteld om het regenwater rechtstreeks op het riool te lozen, maar al snel kregen wij te horen dat dat een fikse boete op kon leveren, omdat het straatriool een dergelijke hoeveelheid regenwater niet verwerken kon.
László onze aannemer had wel een andere oplossing te bieden.
Op 5 meter uit de achterste gevel werd een gat van 2x2x2 meter gegraven welke deels met grote rotsblokken en daar op afgekeurde bakstenen met een laag kleinere rots opgevuld werd. Het geheel is weer afgedekt met een waterdoorlatende folie en een halve meter aarde. Hopelijk kunnen wij hier voldoende jaren mee vooruit en zijn we van de waterstromen over ons terrein verlost.
Dit is nu nog alles was er van zichtbaar is.

Een grote hoop leem blijft over.

Tussen de vrij gekomen stenen die wij voor hergebruik bewaart hebben kwamen wij deze ook tegen.

Anno 1893

Wij hebben de steen een leuk plekje gegeven on de muur op het terras.
Een deel van het huis is in 1900 uitgebreid met wat voor ons de logeerkamer is. Dit is in de zijkant van de voorgevel boven de satelliet schotels  in gevoegd, maar slecht tot niet zichtbaar op een foto.

Het stucwerk verliep redelijk vlot, maar het zagen en plakken van de steenstrips bleek een grotere klus die flink vertraagd werd door een regenachtige week. Tot onze verbazing bleef de aanpak van de achtergevel uit. Het stucwerk was klaar maar aan de onderpui werd maar niets gedaan. Wat bleek,: László had dit niet in zijn berekening meegenomen en daar hing dus nog een ander prijskaartje aan. Dit is nimmer onze bedoeling geweest en we houden het maar op een misverstand en werd er snel gestart met dit laatste deel van de gevelrenovatie.
Het geheel was een flinke klus. Eerst werden de gaten verder uitgehakt en opgevuld. Vervolgend werden de stenen gereinigd met een staalborstel en een hechtprimer aangebracht. Hierna volgde een soort lijmgrondlaag waar uiteindelijke de flexibele tegellijm opgesmeerd werd waar de steenstrips ingedrukt werden.
De ontstane voegen werden met voegmiddel volgespoten en daarna afgestreken.
Na droging volgde er nog een soort vochtisolatiemiddel ter verduurzaming en preventie voor vocht, algengroei en vorst. En dat moet voor jaren voldoende zijn.
We zijn heel tevreden met het eind resultaat.
Te meer omdat de burgemeester ons, bij het aanmelden en inschrijven in de gemeente,  er op had gewezen dat wij weinig of niets aan het dorpsgezicht mochten wijzigen.
Nu, daar zijn we goed in geslaagd mogen wij stellen. Mogelijk zelfs meer dan dat er van ons verwacht werd.

De stalling voor onze camper is ook gereed, helaas kan de deur nog niet goed open door de hoogte van het terrein

Ingang voor onze Husky

Het totale overzicht van het terrein direct bij het huis

Tijdens onze vakanties hebben steeds een stukje bij de waterput aan gepakt. Als eerste moeste een spontaan gegroeide vlierstruik het ontgelden, waardoor de put scheef was gaan staan dachten wij. Na verwijdering wisten we dat het daar alleen niet door gekomen was. Ook vocht en vorstschade hadden hier aan bij gedragen. Dit jaar was er weer een moment dat ruimte gaf om de klus verder af te ronden. Nadat de put rechtop gezet kon worden bleek dat alle voorwerk eigenlijk voor niets geweest was. We konden nu pas echt goed het binnenwerk van de put aanschouwen en we moesten concluderen dat de erosie tot één meter diep was gevorderd. Er zat niets anders op dat te besluiten om de put maar dicht te gooien of tot renovatie over te gaan. Wij hebben uiteindelijk toch voor het laatste gekozen en met onze aannemer overlegd die een betonring zou bestellen.
Tijdens het wachten op de ring is de opbouw verschillende malen verplaatst met gevolg dat de houten opbouw meer en meer schade op liep.
Na plaatsing was er eigenlijk niet veel meer over dan de 2 staanders met daar tussen de rol voor de kabel met ketting.
Van origine was de opbouw van de put gemaakt van eikenhout. Dit was tijdens de renovatie van het huis in grote hoeveelheden vervangen en het oude stond te wachten op een nieuwe bestemming. Het zag er steeds meer naar uit dat die bestemming op de stapel brandhout zou eindigen. Zulk dik hout 16x18 cm was met onze zaagmachine of met de hand ook niet te zagen. Op een helder moment kregen we de ingeving dat we onze buurman telefoonpalen op een machine hadden zien zagen. Mogelijk kon hij ons helpen. Maar de verwachting was niet hoog? Telefoonpalen zijn geen eikenhout en of zijn lintzaagmachine dit aankon was wel even afwachten.
Het ging er met gemak doorheen en dit is het geworden.

Nu nog een kwast er langs en het kan er  weer voor jaren tegen.

Gelijktijdig met het afronden van de gevelrenovatie is de vloer voor ons toekomstige terras gestort.
Het is nu een paar weken (4) wachten eer de opbouw geleverd en geplaatst kan worden. Tot die tijd zullen wij het moeten doen zonder enige schaduw bij het huis.
We kijken uit naar het moment dat het anders zal zijn.

Terras in wording, de kapotte deur en de stapel plavuizen voor de terrasvloer.

Terwijl we nog aan het opbouwen zijn is het eerste alweer aan diggelen. Niet doordat de kwaliteit zo slecht is, maar door de harde wind. De deur van de logeerkamer lag er na een windvlaag plots naast. De wind was sneller dan wij. We hadden nog geen tijd gehad om een windhaak te plaatsen. Gelukkig zijn we goed verzekerd en zal de schade wel vergoed worden.

Resten ons nog de oude varkensstallen. Gezien het feit dat we niets van het oorspronkelijke dorpsgezicht moge wijzigen en de stallen van de weg ook zichtbaar zijn hebben we niet veel keus. Zo laten tot het instort of met minimale middelen herstellen. Na het vernemen van de kosten van en nieuwe muur hebben wij besloten het geheel te herstellen.
De gevel met deurtjes moet geheel opnieuw worden opgetrokken en wordt momenteel op het zwakste punt gestut. De ouden  buiten wc hebben maar gesloopt, daar was reparatie al niet meer mogelijk. Ook aan het dak zal het nodige gedaan moeten worden. Op de zolder is namelijk zichtbaar dat één van de spanten te veel is aangetast door houtworm.

Nieuwe buitengevel

Nu binnen alles naar wens is zijn we aan de buitenkant begonnen.
Gebleken is dat er heel veel stucwerk los zit en aan de gevel blijft hangen omdat de omgeving ervan nog heel is. Maar even kloppen en de stofwolken stuiven om de oren. Door op het stucwerk te kloppen kun je horen dat het niet vast aan de gevel zit en moet er dus af. Soms zijn er kleine beschadigingen die duidelijk grote gevolgen kunnen hebben.
Op de foto het reeds herstelde stucwerk op de korte zijgevel.

De halve muur is kaal, nadat het stukwerk gecontroleerd en vervangen is.

Na algehele controle blijkt dat het stukwerk op heel
veel plaatsen vervangen moet worden.

De voorgevel moet in oude staat hersteld worden en dat vergt enige nauwkeurigheid en precisie.
Wat rond is moet wel rond blijven.

Ook oude eerder herstelde stukken gevel moeten er aan geloven en gaan er af.
Uiteindelijk begint de gevel zijn nieuwe gezicht te krijgen.
Alle ramen zijn met plastic afgeplakt om beschadiging van de ramen en deuren te voorkomen.

Na een grondlaag wordt de 1e verflaag aangebracht en is de onderpui ook voorbewerkt voor verder herstel.
Gebleken is dat de oude onderste gevelstenen niet meer in oude staat terug te brengen zijn. Deze bleken geverfd te zijn en dat zou alleen door middel van  zandstralen te verwijderen zijn. Dat ging ons iets ver.
Ook schoonspuiten met een hoge drukspuit en een staalborstel mocht niet baten.
Wij hadden verschillende oplossingen bedacht. Maar echt tevreden waren wij er niet mee.
Ons probleem aan László de aannemer voorgelegd en hij kwam met het voorstel om van de oude stenen die tijdens de renovatie behouden zijn gebleven steenstrips te zagen en die tegen de ondergevel te plakken. Daarmee zou het oude aangezicht behouden blijven en het was een eenvoudige oplossing.

Met dit plan hebben wij ingestemd en dit gaat het worden.

Na droging worden de steuntjes verwijdert.

 Het oude metselverband is in de strips teruggebracht.
Met een grote steen- en tegelzaag worden de oude stenen op maat gezaagd.

Met behulp van een steiger is een stellage gebouwd, opdat tijdens de heel zonnige dagen, met 30 graden, gewoon doorgewerkt kan worden.
Het werk wordt in Hongarije pas onderbroken als de temperatuur de 40 graden heeft bereikt.
Gelukkig voor de mensen is dat nog niet gehaald.

De voorraad slinkt met hoge snelheid als men aan het plakken is.











Inmiddels is bijna de hele voorgevel van een nieuwe kleur voorzien. het wachten is nog op de stenen die er onder geplakt moeten worden.